Τρίτη 11 Οκτωβρίου 2016

Η καραμέλα


Τον κόσμο ξεκίνησα ν αλλάξω
ήμουνα νέος, είχα ελπίδες
χωρίς μυρμήγκι να πειράξω
έψαξα νέες πατρίδες.

Τα χρόνια πέρασαν γοργά
η πείρα μ έκανε να περιμένω
τώρα κατάλαβα, έστω κι αργά
δεν είχα τίποτα που να προσμένω.

Γύρω , φιλόδοξοι ακροβάτες
που σκαρφαλώνουνε στον θρόνο
με γκρι κουστούμια και ροζ γραβάτες
πετούν τις μέρες , ξοδεύουν χρόνο.

Ψάχνω για ανθρώπους με ουσία
χωρίς κρυμμένες, δεύτερες σκέψεις
το δίκιο, η μόνη τους περιουσία
αδιάφορους σε βασιλέων στέψεις.

Δεν είν το τέλος που με φοβίζει
αυτό θα έρθει έτσι κι αλλιώς
μια καραμέλα να με δροσίζει
θέλω στα χείλη, κι όλα καλώς….


m@gior

1.10.2016

Τρίτη 4 Οκτωβρίου 2016

Εγώ και τώρα...


Εγώ και τώρα το μόνο αθάνατο
εγώ είμαι εγώ, εσείς ένα τίποτα
μία φυλή με λόγια ανείπωτα
όλα στο τώρα, όλα στο γόνατο.

Μας πήραν οι ξένοι χαμπάρι
το έλα μωρέ, ποιος θα μας δει
του τέλους μας είν΄ το κλειδί
βρεθήκαμε όλοι στ΄ αμπάρι.

Με σύνθημα το άρπα κόλα
λάτρεις της γρήγορης κονόμας
ότι δικό σου , είν’ και δικό μας
τα παίξαμε όλα για όλα.

Κι όταν τα πράγματα ζορίζουν
μας φταίει η Τουρκοκρατία
η εισαγόμενη τρομοκρατία
και τα κοράκια που τριγυρίζουν.

Αν δεν βάλουμε μυαλό
θα πάμε όλοι μπαλαούρο
το δάνειο, η Μύκονος, το πούρο
μυρίζουνε Κορυδαλλό…

m@gior
1.10.2016