Αν είχε αμπάρες η ζωή
πάνω της θα δενόμουν
στα χέρια με τον Χάροντα
μια μέρα θα πιανόμουν
Μα η ζωή είναι θέατρο
που κόβεις εισιτήριο
και όταν η αυλαία πέσει
πιάνεις το διαβατήριο
και φτάνεις έτσι στο γκισέ
με τις βαριές σφραγίδες
και γράφει ο καλαμαράς
τι γλέντησες,τι είδες
Και φεύγεις με την άνεση
ανθρώπου που δεν ξέρει
αν έχουν φως και ξαστεριές
τα άγνωστα τα μέρη…
m@gior
24.2.10
Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2010
Ο αχινός
Της διανόησης ο μαύρος αχινός
μυαλά μετρίων είναι γεμάτος
Που θορυβούν ματαίως και ερευνούν μεθοδικά
που βρίσκεται της σκέψης τους το βάθος
Υπάρχουν κι άλλοι μοναχικοί διανοητές
στ΄ αγκάθια τ’ αχινού στερεωμένοι
Που οδηγούν τη σκέψη την ελπίδα , στ΄αχανές
κινούν τον αχινό αδικημένοι…
m@gior
24.2.10
μυαλά μετρίων είναι γεμάτος
Που θορυβούν ματαίως και ερευνούν μεθοδικά
που βρίσκεται της σκέψης τους το βάθος
Υπάρχουν κι άλλοι μοναχικοί διανοητές
στ΄ αγκάθια τ’ αχινού στερεωμένοι
Που οδηγούν τη σκέψη την ελπίδα , στ΄αχανές
κινούν τον αχινό αδικημένοι…
m@gior
24.2.10
Παρασκευή 12 Φεβρουαρίου 2010
Εστιατόριο η Κληματαριά !
Εφτά μέρες στον Παράδεισο
Απ την Αθηνών την Άβυσσο
Γλυκιά- πλανεύτρα Ξάνθη
Αγκαλιές τ΄ ανθρώπινα άνθη
Και στην Κεντρική πλατεία
Μια νόστιμη αμαρτία
Στης Κληματαριάς τους κλώνους
Εκατό εύχομαι χρόνους.
Βάσω Μάριε θυμήσου
Τα κλειδιά του Παραδείσου
άστα στα παιδιά σου εκείνα
Κι έλα τις γιορτές Αθήνα !
m@gior
20.8.2002
Απ την Αθηνών την Άβυσσο
Γλυκιά- πλανεύτρα Ξάνθη
Αγκαλιές τ΄ ανθρώπινα άνθη
Και στην Κεντρική πλατεία
Μια νόστιμη αμαρτία
Στης Κληματαριάς τους κλώνους
Εκατό εύχομαι χρόνους.
Βάσω Μάριε θυμήσου
Τα κλειδιά του Παραδείσου
άστα στα παιδιά σου εκείνα
Κι έλα τις γιορτές Αθήνα !
m@gior
20.8.2002
Γαλάζια σφαίρα υδάτινη...
Γαλάζια σφαίρα υδάτινη
Πλασμένη από φωτιά
Αργά γυρνάς χωμάτινη
και θέλει αποκοτιά
να βλέπουμε το αίμα μας
να τρέχει σα τη βρύση
ειρήνη το ζητούμενο
κι ο πόλεμος η λύση
Τα έθνη έχουν συμφέροντα
και οι λαοί καημούς
Η ειρήνη έχει παντρειές
κι μάχες σκοτωμούς
Κι συ που πίνεις τον καφέ
στού πλάτανου τον ίσκιο
σκέψου τι θάταν η ζωή
αν έλειπε το δίκιο…
m@gior
12.2.2010
Πλασμένη από φωτιά
Αργά γυρνάς χωμάτινη
και θέλει αποκοτιά
να βλέπουμε το αίμα μας
να τρέχει σα τη βρύση
ειρήνη το ζητούμενο
κι ο πόλεμος η λύση
Τα έθνη έχουν συμφέροντα
και οι λαοί καημούς
Η ειρήνη έχει παντρειές
κι μάχες σκοτωμούς
Κι συ που πίνεις τον καφέ
στού πλάτανου τον ίσκιο
σκέψου τι θάταν η ζωή
αν έλειπε το δίκιο…
m@gior
12.2.2010
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)