Πέμπτη 23 Αυγούστου 2012
Στη Σωτηρία Μπέλλου ( 22.8.1921)
Φωνή σκληρή σαν τη ζωή, φωνή σαν το ατσάλι
αλήθειες μας τραγούδησες , δεν έμοιαζες με άλλη
Φεύγεις απ την Χαλκίδα, με όνειρο τη Βέμπο
βρίσκεσαι στην Αθήνα, πουλώντας πασατέμπο
στο πάλκο καθισμένη, με Μάρκο Βαμβακάρη
ρεμπέτισσα μαγεύτρα, σε όλα παλικάρι
Λεφτά κονόμησες πολλά που σκόρπισες στη τσόχα
σκληρά πολύ σου φέρθηκαν, στης κατοχής τη μπόχα
Στο Ροσινιόλ, στο Χάραμα και στο Φαληρικό
με δάσκαλο Τσιτσάνη σε πάλκο λαϊκό
Μονάχη σου πολέμησες, έφυγες μοναχή
εσύ δεν μας τραγούδησες, μας είπες προσευχή…
m@gior
22.8.2012
Δευτέρα 20 Αυγούστου 2012
Τήνος - Στην ανηφόρα των δακρύων...
Κι όμως, το ξέρω, ήσουν εκείμέσα στα τάματα κρυμμένη
θαρρώ, κρατάς σημαία Ελληνική
ζωή - προστάζεις στερημένη.
Στην ανηφόρα της μετάνοιας
απογειώνονται οι ψυχές
με άγγιγμα χειρός ουράνιας
σε θαύματα, γυρίζουν οι ευχές.
Δώσε μας μια δεύτερη ευκαιρία
πνοή, απ την δική σου αναπνοή
κυρά μου Παναγιά, εσύ Μαρία
στα γόνατα, δηλώνω υπακοή….
m@gior
15.8.2012
Πάσχα του καλοκαιριού
Δεκαπενταύγουστε, Πάσχα του καλοκαιριού
με έφερες γονατιστό, στο φως ενός κεριού
προσεύχομαι να μην ανέβω Γολγοθά
αυτόν που χτίστηκε από χιλιάδες «θα».
Και της μεταπολίτευσης το θαύμα
πως έγινε και γύρισε σε τραύμα
όλοι αυτοί οι ανεπάγγελτοι κι ωραίοι
της χώρας μου, αποδείχτηκαν μοιραίοι.
Πάμε λοιπόν, με χάλκινες ντουντούκες
να παρελάσουμε για ξεπεσμένους Δούκες
και με το μέσο δάκτυλο υψωμένο
να χάσουμε, σε ντέρμπυ πουλημένο…
m@gior
20.8.2012
Δεκαπενταύγουστε, Πάσχα του καλοκαιριού
με έφερες γονατιστό, στο φως ενός κεριού
προσεύχομαι να μην ανέβω Γολγοθά
αυτόν που χτίστηκε από χιλιάδες «θα».
Και της μεταπολίτευσης το θαύμα
πως έγινε και γύρισε σε τραύμα
όλοι αυτοί οι ανεπάγγελτοι κι ωραίοι
της χώρας μου, αποδείχτηκαν μοιραίοι.
Πάμε λοιπόν, με χάλκινες ντουντούκες
να παρελάσουμε για ξεπεσμένους Δούκες
και με το μέσο δάκτυλο υψωμένο
να χάσουμε, σε ντέρμπυ πουλημένο…
m@gior
20.8.2012
Πέμπτη 2 Αυγούστου 2012
Αύγουστος με δυο φεγγάρια
Tον Αύγουστο με δυο φεγγάρια
και την πανσέληνο στον Υδροχόο
γλεντάνε τρία παλληκάρια
και βλέπουν τον Ερμή κερδώο.
Όμως η μοίρα άλλα προστάζει
τριγύρω μας να καίνε οι φωτιές
ο Άρης σκυθρωπός , μας διατάζει
ήρθε ο καιρός γι’ αποκοτιές.
Γι αυτό το μαύρο, το κατράμι
που απ’ τη γη λιωμένο αναβλύζει
τρέχει το αίμα μας ποτάμι
κι αυτή αδιάφορη γυρίζει…
m@gior
2.8.2012
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)