Διάφανο νερό

Διάφανο στέκεις, αρχαίο νερό
βρέχεις τα πολύχρωμα χαλίκια
πάνω τους τρέχω, σιμά στ αλμυρίκια
δεν θέλω πια να μετρώ τον καιρό.

Τα γεγονότα φτάνουν σαν κύματα
πως μοιάζουν όλα, πως είναι ίδια
παλιού ναυάγιου πεταμένα σανίδια
με φέρανε στα πρώτα μου βήματα.

Ζητώ από καιρό μια ευκαιρία
να τιμωρήσω γι αυτό το κατάντημα
ν απαλλαγώ απ το κακό συναπάντημα
μια καινούργια να χαράξω πορεία…

m@gior
20.12.2011

VISTA DE NADA

Ανάμνηση κι απόηχο μιας Κατοχής
έχουν οι μέρες μας, δίχως λιμάνι
και νύχτες αγωνίας και ενοχής
το νοιώθω, άδικα καίει το λιβάνι.

Δώστε μου να γράψω μια ιστορία
μέσα της να χαθώ, το ξέρω γέρασα
αυτή τη χώρα την κοιτώ με απορία
στο λαιμό τριχιά, γιατί της πέρασα.

Τα κουρέλια που ακόμη τραγουδάνε
το βράδυ στις ειδήσεις των οκτώ
τα φύλλα απ’ το λουλούδι μου μαδάνε
τα καίω και διαβάζω Ζαν Κοκτώ*…

m@gior
8.12.2011

* Ο Ζαν Κοκτώ (Jean Cocteau) ήταν Γάλλος ποιητής, μυθιστοριογράφος, θεατρικός συγγραφέας και ζωγράφος.