Χθες

Σήμερα, είναι το αύριο του χθες
που έτσι κι αλλιώς θα έρθει
άσχημο, δύσκολο και εμπαθές
μ΄ oρφανεμένα πάθη.

Εύκολο να περπατάς στο χθες
εκεί δεν κάνεις λάθη
γυρνάς στο σήμερα αν θες
με άδειο το καλάθι.

Συγγνώμη αν σας πίκρανα μαθές
τα έχει αυτά η λήθη
πικρός στο κατακάθι ο καφές
κι η θύμηση στα πλήθη…


m@gior
20.11.2020

Τα παλιά κάστρα

Πάντα διπλά πάνε τα Κάπα
μ ακολουθούν ολόκληρη ζωή
φρουρός εγώ πάνω στην ντάπια
ψάχνω μια άλλη αναπνοή.

Κοιτώ μακριά μην έρθουν ξένοι
πολύ το κρύο, πρωί στην βίγλα
και μιά εικόνα στα μάτια μένει
να με κοιτάς, κι αν θέλεις μίλα.

Πες μου για βάσανα και ατυχίες
που έχει πάντα αυτή η ζήση
κρύβουν μια πείρα οι αστοχίες
είναι για μένα μια κάποια λύση.

Τη μια η Πρέβεζα κι η Αλεξάνδρεια
την άλλη, οι αγώνες και ο λαός
στο κάστρο δες μια λεπτομέρεια
δεν έχει πύλες, δεν ειν΄ ναός…


m@gior
21.7.2020

Κώστας Καρυωάκης
Κωνσταντίνος Καβάφης

Το ζεϊμπέκικο της Ευδοκίας

…Μουσική Εισαγωγή…

Στη ζωή μου ήμουν μόνος μες στο κάμπο
σαν τη καλαμιά
βρήκα εσένα πριγκηπέσσα και δεν θέλω
άλληνε καμμιά.

Στο μικρό το μαγαζί, πίνω στην υγειά σου
μαχαιριά μες στην καρδιά, είναι η ματιά σου
πριγκηπέσσα μου (δις).

…Επανάληψη Μουσικής εισαγωγής…

Στη ζωή μου ήμουν μόνος μες στο κάμπο
σαν τη καλαμιά
βρήκα εσένα πριγκηπέσσα και δεν θέλω
άλληνε καμμιά.

Στη ζωή δεν έκανα, όσα θα μπορούσα
δίχως την αγάπη σου, μόνος θα λυγούσα
πριγκηπέσσα μου (δις).



m@gior
10.2.2020
Με απόλυτο σεβασμό στην αξεπέραστη μουσική δημιουργία του Μάνου Λοίζου
υποβάλω ταπεινά ένα πρωτόλειο στιχούργημα

Η Κατερίνα των χρωμάτων

Σαν θυμηθώ τα χρόνια εκείνα
Χριστίνα, Φρόσω, Κατερίνα
χρόνια φτωχά γεμάτα χρώμα
σας χρώσταγε η ζωή ακόμα.

Απέναντι από τα Λιπάσματα
είχε η ζωή στενά περάσματα
γεράνι κόκκινο στη γλάστρα
τώρα στα μάτια σας τα άστρα.

Φεύγει η ζωή κι εμείς ξεχνάμε
πως όλοι κάποτε γερνάμε
αυτό που μένει και έχει ουσία
είναι η αγάπη , η μόνη αξία...


m@gior
18.12.2019

Το τυχαίο και το μοιραίο

Από το τυχαίο ως το μοιραίο
Φιλόσοφοι χωρέσανε πολλοί
ίσως το άγνωστο να είναι ωραίο
όσοι τ’ αγάπησαν δεν είν’ σελλοί

Ψάχνω σ απέραντες βιβλιοθήκες
να βρω αλήθειες για το τυχαίο
σε σκοτεινές κοιτώ αποθήκες
βρίσκω τον Διόνυσο και τον Ζαχαίο.

Όλα γραμμένα λέν’ τα κιτάπια
είναι αυτά που μας συμβαίνουν
κι όσοι αγρυπνούν ψηλά στη ντάπια
βλέπουν Θεούς να επεμβαίνουν.

Τυχαίο είναι που ήρθα στον κόσμο
μοιραίο θάναι σαν φύγω από δω
ένα κλαράκι κρατώ από δυόσμο
δεν θέλω Πέτρο , ούτ’ έξω από δω…


m@gior
16.9.2019

Στον Βασίλη Μυτιληναίο

Στον Βασίλη Μυτιληναίο*
( Μαθηματικός – Νίκαια – Ανάβυσσος 1950-2019 )

Ένα βαρύ ζεϊμπέκικο
φίλοι μου θα χορέψω
για όλους αυτούς που φύγανε
δεν ξέρουμε που πήγανε
θα πάω να τους γυρέψω.

Καρδιά μου πάψε να πονάς
τέλος δεν έχει ο δρόμος
χαρές και λύπες είναι για μας
γονείς και φίλους μη ξεχνάς
λέει της ζωής ο Νόμος.

Και της κιθάρας μελωδίες
και της παρέας οι φωνές
φεύγουν, χάνονται στο βάθος
πήραμε τη ζήση λάθος
στρίψαμε λάθος γωνιές.

Βάλε κρασί, φέρε μεζέ και πιάσε τη κιθάρα
το να θυμάσαι είναι καλό, το να ξεχνάς κατάρα….


m@gior
1.1.2019

Ο Νίκος του Σαββάτου

Και ξάφνου ήρθε από το βάθος
ντυμένος με της νύχτας τη δροσιά
καμάρωσε σιμά στη εκκλησιά
αυτούς π’ αγάπησε με πάθος.

Ανέμισε της νύφης τα μαλλιά
και του γαμπρού το μαντηλάκι
σα φλόγα απ’ ένα καντηλάκι
μας κοίταξε χωρίς να μας μιλά.

Χαρά του δώσατε πολλή
και ήρθε μ ένα πεφταστέρι
δίχως γάντια και νυστέρι
ευλογημένη να ναι ετούτη την αυλή.

Βλέπει φίλους, συγγενείς
αντάμα να χορεύουνε παρέα
αλήθεια, η ζωή είναι ωραία
θα έλεγε, αν τον ρώταγε κανείς...


m@gior
29.6.2019