σαν τα μικρά, τα διαβατάρικα πουλιά
κάτι απ’ το είναι μας, τα πλήθη κλέβουν
και μένει ανάμνηση μόνο η δουλειά.
Δεν ξέρω, τι είναι καλύτερο στη ζήση
να ‘χεις τη γνώση η να αδιαφορείς
φλόγες σε τύλιξαν, ποιος θα τις σβύσει
να πέσεις στη θάλασσα η να οπλοφορείς.
Ότι αγάπησες δεν είναι κοντά σου
μυρωδιές από ιώδιο και καμφορά
γυρνάς μονάχος στον άδειο οντά σου
γεμάτο από κίνηση που δεν σ αφορά…
m@gior
13.6.2019
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου