Πέμπτη 18 Νοεμβρίου 2010

Αραχτός στον ντόκο....

Αραχτός στον πρωινό ήλιο
θα αράζω μέχρι να βραδιάσει
κοιτώντας τα καράβια νάρχονται
αραχτός στον ντόκο
Χαζεύοντας την παλίρροια ν΄ απλώνει
Ωωω, αραχτός κάθομαι στον ντόκο
χάνοντας τον χρόνο μου

Παράτησα το σπίτι μου στη Τζώρτζια
την κοπάνισα για τον κόλπο του Φρίσκο
γιατί δεν έχω λόγο να ζω για κάτι
και μάλλον τίποτα δεν θα μου λάχει
Έτσι, απλά αράζω στον ντόκο
Χαζεύοντας την παλίρροια ν΄ απλώνει

Ωωω, απλά κάθομαι στον ντόκο
Χάνοντας τον χρόνο μου.

Φαίνεται τίποτε δεν θα αλλάξει
όλα τα ίδια μένουνε
δεν γουστάρω να κάνω αυτά που δέκα μου λεν να κάνω
Έτσι μου φαίνεται θα μείνω στα ίδια,
ναι, κάθομαι εδώ και λιάζω τα κόκαλά μου
Και αυτή η μοναξιά δεν με παρατάει
τριγύρισα για δυο χιλιάδες μίλια
απλά για να κάνω αυτό τον ντόκο σπίτι μου.

Και τώρα, απλά αράζω στον ντόκο
χαζεύοντας την παλίρροια ν΄απλώνει

Ωωωω γειά, αραχτός στον ντόκο
χάνοντας την ώρα μου…


( σφύριγμα)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου