Βότανα, σκόρδο και κρεμμύδι
στον πλακούντα * απλωμένα
να ψηθούν στο κεραμίδι
της εστίας, περιμένουν κομμένα
Των Περσών πεντανόστιμη πίττα
ψημένη στη καυτή την ασπίδα
τυρί χουρμάδες στη μαρμίτα
δύναμη έδινε και ελπίδα.
Και ο Απίκιος, τον πρώτο Αιώνα
κοτόπουλο, σκόρδο και τυρί
λάδι απ τον ελαιώνα
την Picea ετοιμάζει αυθωρεί**.
Κι ο Chef Ραφαέλ Εσποζίτο
τυρί Μοσαρέλα πως έλειωσε
την πίτσα Μαργαρίτα αφηγείτο
της Βασίλισσας τ΄ όνομα έδωσε.
Ναπολιτάνα λοιπόν στα γεμάτα
χρώματα γεμάτη και προσόντα
βασιλικό, μοσαρέλα και ντομάτα***
το Χίλια Οκτακόσια Ογδόντα.
Ιταλοί πονηροί μετανάστες
Πίτσα πουλούν στη Νέα Υόρκη
της γεύσης γίνονται δυνάστες
με Πίτσα παρέα, οι πρώτοι μας όρκοι…
m@gior
17.1.2011
* Ελληνικός πλακούς – πίττα άζυμη
** χωρίς καθυστέρηση
*** Πράσινο –Άσπρο –Κόκκινο ( Ιταλική σημαία)
Το πρώτο έδεσμα που παραπέμπει στη πίτσα προέρχεται από τους Αρχαίους προγόνους μας। Ο επονομαζόμενος «πλακούς» ήταν μία βάση από ψωμί πάνω στην οποία τοποθετούσαν διάφορα βότανα, κρεμμύδι και σκόρδο। Ακόμα, λέγεται ότι οι στρατιώτες του Πέρση βασιλιά Δαρείου χρησιμοποιούσαν τις ασπίδες τους για να ψήνουν ένα είδος επίπεδου ψωμιού καλυμμένο με τυριά και χουρμάδες. Ο περιβόητος Ρωμαίος μάγειρας Απίκιος (1ος αιώνας π.Χ.) γράφει για μια βάση από ψωμί στην οποία έβαζε πάνω κοτόπουλο, τυρί, σκόρδο, πιπεριά και λάδι. Η πρώτη αναφορά για ένα φαγητό ονομαζόμενο pizza γίνεται στη Νάπολη του 16ου αιώνα και αφορούσε ένα είδος γαλέτας. Στην αρχή η πίτσα συνοδευόταν αποκλειστικά με ένα είδος άσπρης σάλτσας, η οποία όμως αργότερα αντικαταστάθηκε με άλλα υλικά όπως λάδι, τυρί, ντομάτα και ψάρι. Αρχικά συνιστά φαγητό των φτωχών, το οποίο παρασκευάζεται από τους "πιτσαγιόλους". Όμως, τον επόμενο αιώνα (17ος) αποκτά δημοτικότητα και στις τάξεις των πλουσίων & ευγενών της Νάπολης. Η πρώτη πραγματική πιτσαρία ("Antica Pizzeria Port' Alba") άνοιξε στη Νάπολη και λειτουργεί ακόμα! Το 1843 ο Αλέξανδρος Δουμάς αναφέρεται στη μεγάλη ποικιλία των υλικών της πίτσας στην εποχή του, γεγονός που δείχνει την ανάπτυξη της πίτσας. Η πρώτη «επώνυμη» πίτσα δημιουργήθηκε πριν 120 χρόνια από τον φημισμένο Ναπολιτάνο σεφ Ραφαέλ Εσπόζιτο προς τιμή της Ιταλίδας Βασίλισσας: ήταν γαρνιρισμένη με ντομάτα, μοτσαρέλα και βασιλικό (έτσι ώστε να απεικονίζει την ιταλική σημαία). Το όνομα αυτής: Μαργαρίτα. Αργότερα, η πίτσα ακολουθεί τους Ιταλούς στη μετανάστευσή τους στην Αμερική. Αρχικά ονομάζεται ντοματόπιτα, με τη σάλτσα να επικαλύπτει τα υπόλοιπα υλικά. Από τότε μέχρι σήμερα έχουν φτιαχτεί χιλιάδες εναλλακτικά είδη πίτσας & ζύμης: παχιά, λεπτή, μέτρια, σκεπαστή, με μυρωδικά, με διάφορα είδη τυριών, ψημένη, σε ηλεκτρικό φούρνο, σε φούρνο με ξύλα, σε γκάζι, ακόμα και στα κάρβουνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου