Στριμωγμένη στο αρχαίο σου νησί
μικρή μου Φουκουσίμα, άνθη κερασιάς
που ο Εγκέλαδος απότομα έκαψε .
Απείραχτο το σούσι, χυμένο το κρασί
θανάτου δρεπάνι, της διπλής περασιάς
με το αίμα, τους τοίχους σου έβαψε.
Της Χιροσίμα λάμψη, θυμάσαι εσύ
τον φράχτη έλειωσε, της μικρής πρασιάς
ο ξένος, του θανάτου το σάβανο έραψε…
m@gior
15.3.2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου