Τρίτη 1 Ιουλίου 2014

Η Αυγούστα της κατοχής


Φόβος και τρόμος στα μικρά
μία σκιά στη Βαλτετσίου
μύτη γαμψή, μάτια ωχρά
φιγούρα άγρια του τοπίου.

Μονάχη πάντα η Ροζαλία
με σημειώσεις χειρογράφου
ήχος βαρύς σαν τροχαλία
τα κρόταλα του πολυγράφου.

Ένα βράδυ του Δεκέμβρη
βαριά ακούστηκε η μπότα
αν είναι, το κακό να σ’ εύρη
θα φέρνει αίμα και ιδρώτα.

Πολλοί είπαν πως χάθηκε
πως πέθανε απ την πείνα
λουλούδι που μαράθηκε
στη σκλαβωμένη Αθήνα.

Αργότερα μαθεύτηκε
πως έκρυβε συμμάχους
Έλληνες της αντίστασης
του πόλεμου ξωμάχους.

Πρωτομαγιά Καισαριανή
οι δαίμονες ζυγώνουν
στον τοίχο στήνουν το κορμί
με σφαίρες το γαζώνουν.

Αυγούστα να με συγχωρείς
σε λέω με τ΄ όνομά σου
περήφανη να προχωρείς
με όλη τη γενιά σου.

Και μια Ταβέρνα φιλική
πάντα θα μας θυμίζει
το αίμα που έχυσες εκεί
το σήμερα σταθμίζει…

m@gior
30.6.2014

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου