Δούκισσα της Πλακεντίας...

Σοφία Λεμπρέν ντε Μαρμπουά
με τους δεκάδες σκύλους σου παρέα
στα Ηλύσια, με ομπρελίνο και ντυμένη στα πουά
κατεβαίνεις, στα εξήντα σου ακόμη ωραία.

Σ΄ ερωτεύτηκε ο λήσταρχος Νταβέλης
θαύμασες και μίσησες τον Καποδίστρια
ως πλούσια φιλέλλην, πάντα θέλεις
να προσφέρεις, Αμερικανο-Γαλλίδα αγωνίστρια.

Την αγαπημένη κόρη Ελίζα, χάνεις στη Ασία
το ταριχευμένο σώμα της στην Πειραιώς
φωτιά το καίει, όλα χάνουν τη σημασία
που τους πρέπει, όλα είναι αλλιώς.

Βλέπεις κόρες Μαυρομιχάλη και Καψάλη
και στην Πεντέλη χτίζεις τρείς επαύλεις
βοήθεια έχεις του Κλεάνθη, τι λέν΄ οι άλλοι
δεν νοιάζεσαι πια, στο σώμα ζεις μιας άλλης.

Ο λήσταρχος του Χαλανδριού , Μπίμπισης
σε φυλακίζει κι από το Κράτος ζητά λύτρα
οι κάτοικοι σε λευτερώνουν, της λύπησης
δεν είσαι εσύ παιδί, είσαι από άλλη φύτρα.

Στα μέσα του Δέκατου Ένατου αιώνα
τα μάτια κλείνεις, στο Καστέλο Ροδοδάφνης
Δούκισσα , τάφο σου χτίζουν, σ΄ Ελαιώνα
την κεφαλή στεφάνωσαν με φύλλα δάφνης…..

m@gior
22.6.2011

.............................................................................

Το 1785 γεννιέται στη Φιλαδέλφεια της Αμερικής η Σοφία Ντε Μπαρμπουά, Δούκισσα της Πλακεντίας, κόρη Γάλλου διπλωμάτη. Επηρεασμένη από το Φιλελληνισμό που επικρατεί εκείνη την εποχή στο Παρίσι, έρχεται στην Ελλάδα και εγκαθίσταται το 1830 στο Ναύπλιο, ενώ βοηθάει τον αγώνα των Ελλήνων για την απελευθέρωση.
Στα χρόνια που ακολουθούν, η κόρη της Ελίζα καταπονείται από φυματική νόσο.

Το 1836 η Σοφία και η Ελίζα επιχείρησαν ένα ταξίδι στην Βηρυτό, χάριν στηθικού νοσήματος που έπασχε η κόρη της, η οποία και τελικά πέθανε στη Βηρυττό το 1837. Τέτοιος ήταν ο πόνος της μάνας που ταρίχευσε το σώμα της, το μετέφερε στην Αθήνα και το τοποθέτησε στο υπόγειο της προσωρινής κατοικίας της στην οδό Πειραιώς που το είχε μετατρέψει σε παρεκκλήσιο, έχοντας υπ' όψη να το θάψει σε μεγαλοπρεπή Ναό που θα έκτιζε στη Πεντέλη.

Το 1840 περιήλθε στην κυριότητα της έκταση 1738 στρεμμάτων στην περιοχή της Πεντέλης αντί τιμήματος 7512 δραχμών. Στην προαναφερόμενη έκταση το 1841 ολοκληρώθηκε η κατασκευή του πύργου της απο τον διάσημο αρχιτέκτονα της εποχής Σταμάτη Κλεάνθη. Ο ίδιος αρχιτέκτονας κατασκεύασε μετά απο λίγα χρόνια τη Villa Ilissia (1848) στο οποίο σήμερα στεγάζεται το Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο. Επίσης είχε αναλάβει να κατασκευάσει και το "Καστέλο της Ροδοδάφνης", έργο το οποίο η Δούκισσα δεν πρόλαβε ποτέ να το δει ολοκληρωμένο. Όμως στις 19 Δεκεμβρίου 1847 η προσωρινή εκείνη οικία αποτεφρώθηκε από πυρκαγιά μαζί και το ταριχευμένο σώμα της κόρης της. Το γεγονός αυτό συνετέλεσε στη μεταβολή του χαρακτήρα της ώστε να καταστεί δύστροπη και ακοινώνητη. Η Δούκισσα Σοφία άρχισε να γερνάει απότομα.

Στα τελευταία χρόνια της ζωής της δεν δεχόταν καμία επίσκεψη εκτός από τη Δεσποινίδα των Τιμών της Βασίλισσας Αμαλίας την Φωτεινή Μαυρομιχάλη, την οποία και η ίδια είχε αναθρέψει, και την κόρη του ήρωα του Μεσολογγίου Χρήστου Καψάλη. Απεβίωσε το 1854 σε ηλικία 64 χρονών. Ετάφη μαζί με την κόρη της στον Πύργο της στη Πεντέλη. Ο δε κληρονόμος αυτής ανεψιός της ερχόμενος από Γαλλία πούλησε τα περισσότερα των κτημάτων της στο Ελληνικό Δημόσιο.

Τον Ιούνιο του 1846 η Σοφία φέρεται να αιχμαλωτίστηκε απο τον Λήσταρχο Μπίμπιση που είχε κάποιο ορμητήριο στον Υμηττό, αλλά ελευθερώθηκε ύστερα από επέμβαση των Χαλανδριωτών!


απο το : iansta.blogspot.com