Ξεκουράσου Κωστή, ξεκουράσου
στη σκιά της μαρμάρινης πλάκας
θέλω νάρθω, μου λες : στη σειρά σου
εδώ είν’ το Πρώτο*, της χαμένης ατάκας.
Χθεσινών ισχυρών Μαυσωλεία
στριμωγμένα στο μαρμάρινο δάσος
αγγέλων δάκρυα “επι τη απωλεία”
το να ζεις, θέλει απύθμενο θράσος…
* Αθηνών
m@gior
8.12.2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου